Ze komt binnen met de opmerking dat ze niets aan het pand en de sfeer wil veranderen, de nieuwe directeur, maar al spoedig worden de eerste veranderingen zichtbaar. En dat niet alleen, iedereen krijgt te horen wat een oude meuk er in het pand staat en dat dat eruit moet. Na een paar maanden wordt de kamer van de oudste gediende onder handen genomen. Zonder pardon worden kranten en tijdschriften weggegooid, planten moeten mee naar huis of verdwijnen in de prullenbak en dat is nog maar het begin. Stoelen met emotionele waarde voor de organisatie vindt mevrouw de directeur vies en moeten weg. Foto’s, persoonlijke aandenkens, schilderijen, informatie op de muur…weg! Het pand word geschilderd, er komt nieuwe vloerbedekking, toegegeven dat is een flinke verbetering, maar het pand wordt kaler en kaler. En met het verdwijnen van de spullen, verdwijnt de sfeer en daarna verdwijnen één voor één de medewerkers. Zaadjes kunnen niet meer groeien, er is geen sfeervolle voedingsbodem meer, alle planten zijn weg. Lees verder →
Vijf tips om van je vakantieverhaal een echt verhaal te maken!
Verhalen vertellen. We doen het allemaal. Elke dag en op duizenden manieren. Maar niet alles wat we vertellen is een verhaal. Een verhaaltje van de weer –man of – vrouw over regen of zon is wel een logisch opgebouwd stuk tekst, maar geen verhaal. Een verslag over de vakantie is ook geen verhaal, maar als er op vakantie iets gebeurd waardoor er een wending komt, zit er wel een verhaal in.
Het wordt pas echt een verhaal als je er iets mee doet; als er een kop, een middenstuk en een staart aan zit en er moet een dramatische wending in zitten.
Deze zomer was ik in het huis waar de gebroeders Grimm woonden en werkten en waar ze dus veel verhalen hebben opgetekend. Ook hingen er portretten van de storytellers. Vooral veel vrouwen die alle wijsheid uit de streek in verhalen verpakten. Het ‘ga niet zomaar met een vreemde mee’, werd het verhaal van Roodkapje. Want zeg nu zelf wat blijft beter hangen, ‘ga niet zomaar met een vreemde mee’ of ‘de boze wolf deed zijn bek open en at Roodkapje in één hap op’.
Juist door de dramatische wending creëer je betrokkenheid. Doordat mensen betrokken zijn bij jouw verhaal komen eigen verhalen en herinneringen naar boven. Zo ontstaan inzichten in patronen. Een goed verhaal over een gebeurtenis in de vakantie, roept vaak andere verhalen op vanwege de herkenning. Boeken met rampzalige vakantieverhalen zijn vooral zo leuk omdat anderen het soms nog erger treffen dan jij. Kortom een goed vakantieverhaal valt in goede aarde.
Om een (vakantie) verhaal te vertellen moet je gebruik maken van een aantal narratieve ingrediënten. Er zijn allerlei manieren om een verhaal op te bouwen en te structuren. Ik noem hier vijf ingrediënten die in elk geval bijdragen aan de opbouw van een goed verhaal.
Hoe manage jij verwachtingen?
Heb jij dat ook dat je soms verhalen hoort die je herinneren aan eigen ervaringen? Vast! Dat is de kracht van verhalen. Verhalen roepen identificatie op. We vertellen elkaar verhalen: om ons verbonden te voelen, om betekenis te geven, om ons bewustzijn te ontwikkelen. Verhalen tonen de keuzes, de dilemma’s, de consequenties van menselijk gedrag.
Toen een vriendin mij iets over haar huidige werksituatie vertelde, kwam als vanzelf een eigen ervaring naar bovendrijven.
In één van mijn vorige werkkringen had ik een directeur die bijna dagelijks op de afdeling communicatie binnenliep met een nieuw plan voor het werven van donateurs en geld en het onder de aandacht brengen van de problematiek. In het begin gingen we vol energie aan het werk, maar het was meestal niet wat ze in gedachten had en wat ze in gedachten had was de dag erop al weer anders. Dat frustreerde aan beide kanten.
Het was ontzettend lastig werken, want de verwachtingen waren niet duidelijk en belangrijker nog wij (de medewerkers) waren niet meegenomen in het nut en de noodzaak van die specifieke actie of het specifieke idee. Niet alleen kregen wij verwijten dat we het niet goed begrepen hadden, we hadden het ook sneller, efficiënter en beter moeten doen. Toch liep de afdeling communicatie zich het vuur uit de sloffen; er werd met hart en ziel gewerkt en eigenlijk was het nooit goed.
De directeur was niet in staat haar verwachtingen goed onder woorden te brengen en ons mee te nemen in haar ideeën en belangrijker nog om de tijd te nemen om de verwachtingen uit te werken.
Verwachtingen managen lijkt eenvoudig, maar juist hierop loopt het vaak in werksituaties mis. Er is voldoende informatie te vinden over het managen van verwachtingen, maar in feite draait het allemaal om communicatie.
De vraag is hoe worden verwachtingen bij aanvang gecommuniceerd op welke wijze geëvalueerd. Wat verwacht een opdrachtgever van jou en waarom? Helder geformuleerde verwachtingen maken dat deze te managen zijn en deel die verwachtingen, want als je anderen niet meeneemt kan die ander ook niet aan jouw verwachting voldoen. Misschien wel het belangrijkste is dat de verwachtingen wederzijds worden. Dan is er een gelijkwaardige uitgangspositie. Als je alles dan ook nog netjes op papier zet, ontstaat er werkelijk commitment en kan je elkaar aanspreken op de verwachtingen en bijsturen waar nodig.
Laat verwachtingen geen eisen worden, waar niemand aan kan voldoen waardoor frustratie op de loer ligt en verwijten maken de makkelijkste weg is.
Hoe manage jij je verwachtingen?
www.roderuiter.nl