Brok

Het is de tweede les met de leerlingen van groep 8 van een school in Gouda. Een week eerder hadden de leerlingen het onderwerp lievelingsplek al onderzocht aan de hand van gedichten, een woordweb en een elf. Deze week zoomen we nog wat verder in op die lievelingsplek. Uit het boek van Henning Mankell, een geheim genootschap, lees ik een stukje voor over de lievelingsplek van Joel. Hij ligt het liefst in de spleet van een steen te dromen van werelden elders.

Daarna gaan de leerlingen hun lievelingsplek aan de hand van alle zintuigen in kaart brengen en als ze daarmee klaar zijn, schrijven ze een triolet. Een triolet is een gedicht van 8 regels waarbij de regels 1,4 en 7 gelijk zijn en regel 8 een variatie op regel 2 is.  Aan de hand van concrete vragen werken de leerlingen toe naar de 8 regels. Voor alle leerlingen is de structuur dus hetzelfde.

Als iedereen klaar is lezen de leerlingen die dat willen hun gedicht voor. Deze klas is gemotiveerd en iedereen wil z’n gedicht voorlezen.

Dan is de beurt aan een jongen. Hij leest dit gedicht voor:

“Daar ben ik even stil van”, zeg ik. De jongen barst in snikken uit. De juf troost hem. Ook in mijn keel zit een brok en prikken tranen  achter mijn ogen. Ik geef het gedicht even de tijd om in te dalen in de klas voor we door gaan naar het volgende gedicht. Het duurt even voordat ik voel dat mijn emotie weer gezakt is en aandacht kan geven aan de andere gedichten, want alle lievelingsplekken zijn bijzonder en verdienen de volle aandacht.