“Dat is een mooi bruggetje van juf Iris”, zei mijn collega Liset, tegen de klas waarin ook autisten zitten. “De juf bedoelt dat het goed aansluit op het volgende onderwerp”, legt de juf van de klas uit.
Deze leerlingen zien dan direct een brug voor zich en vragen zich af wat een brug met deze les te maken heeft, legt ze later uit. Ze nemen alles letterlijk.
Ik vind het heel leerzaam en verfrissend om les te geven op allerlei scholen met leerlingen van allerlei pluimage. Elke groep brengt een eigen aanpak met zich mee. Super leerzaam om te zien hoe elke juf of meester haar/zijn eigen wijze heeft om met de leerlingen om te gaan.
Heel bruikbaar is de wijze waarop de juf van het speciaal onderwijs onze informatie of onze opdrachten ‘vertaalt’ naar de leerlingen. Door gestructureerd en stapsgewijs informatie en opdrachten aan te bieden, raken deze leerlingen niet in de stress en zijn ze in staat te genieten van datgene dat ze maken en doen.
Het maakt mij bewust van de vele vooronderstellingen die ik heb als ik een klas binnenkom. De verwachting dat een opdracht wel duidelijk zal zijn als ik hem goed uitleg. Precies: goed uitleg! Wat voor mij vanzelfsprekend is hoeft voor een ander helemaal niet vanzelfsprekend te zijn.
Daarom is het zo leuk om op allerlei scholen te komen. Iedere keer weer is het anders en iedere keer weer ga ik met een ervaring naar huis waar ik in een volgende les weer gebruik van kan maken. Het is nooit hetzelfde waardoor altijd het creatief vermogen om te improviseren wordt aangesproken.
Graag nog zo´n bruggetje!
Geef een reactie