Ze is stevig, ongeveer 1 meter 80. Haar halflange, dunne steile haar wordt door een haarband achterover gehouden. In haar handen heeft een fles schoonmaakmiddel, een paar dweilen en een zwabber. “Kom maar verder” reageert ze als ze de deur voor ons opendoet. “Roos! Wat kan ik voor jullie doen.”
Sylvia en ik zijn op ontdekkingstocht door Molenwijk. Samen met de bewoners gaan we een reisgids van de wijk maken en nu onderzoeken we eerst zelf, als toeristen, de wijk. We willen dus van alles weten en Roos weet veel!
Na een uur informatie van Roos vragen wij ‘wat zou jij in Molenwijk aan toeristen willen laten zien of je tante uit Australië of je neef uit Marokko. Waar ben je trots op?’
Wisten jullie dat het kleinste kasteeltje van Nederland aan de rand van Molenwijk staat, vraagt Roos? Als je langs het water loopt en je kijkt tussen de gebouwen op Binckhorst door, zie je het. Het is prachtig met een echt torentje. Ik zou het graag kopen voor het Rapunzel-gevoel. Dan zou ik mijn haar uit het raam gooien en wachten op een prins die langs mijn staart omhoog klimt. Dat is mijn liefste wens. Daar kan ik eindeloos over dromen.
Mijn beeld van Roos als Rapunzel komt enigszins in conflict, maar toch…
Het is jammer dat het kasteeltje net buiten Molenwijk valt en er ook niet makkelijk zicht op is. Anders hadden we een lange staart uit het raam gehangen en Roos als prinses in de toren opgesloten.
De komende maanden werken Sylvia en ik aan 100% Molenwijk. Een reisgids door de bewoners en voor de bezoekers. Een gids met verhalen over mooie plekken en over bijzondere mensen. De andere kant van Molenwijk.
Geef een reactie