Voordat de kinderen aan hun gedicht over het mooiste plekje van Molenwijk gaan beginnen, praat ik met hen over de wijk en over mooie plekjes in de wijk. Ook vertel ik dat we de gedichten gaan gebruiken in de reisgids die we gaan maken. Wat is eigenlijk een reisgids vraag ik aan de leerlingen van groep 5. Aarzelend komen er een paar vingers omhoog. Een tomtom, zegt er een, een ander denkt dat het een boekje met gedichten is en weer komt de tomtom voorbij. Achter in de klas is nog een vinger omhoog. Zeg het maar… “Is een reisgids een persoon die je de weg wijst?” Ik vind hem prachtig, maar het is niet de reisgids die ik bedoel. Al hebben we wel tijdens de presentatie van de papieren reisgids mensen nodig die als gids door de wijk gaan. Een reis-gids met een reisgids.
Deze groep kinderen gaat wel op vakantie naar het buitenland, maar bezoeken dan meestal familie. Een reisgids hebben ze daar niet bij nodig. Mooi om te merken dat een woord verschillend geïnterpreteerd worden en soms helemaal niet in het begrippenkader aanwezig is. Fascinerend om zelf weer op een ander been gezet te worden.
De kinderen schrijven mooie gedichten over hun lievelingsplekje!
De komende maanden werken Sylvia en ik aan 100% Molenwijk. Een reisgids door bewoners gevuld met verhalen over mooie plekken en over bijzondere mensen: de andere kant van Molenwijk.
Geef een reactie