Vliegen is niet mijn favoriete bezigheid, maar als ik boven de wolken vlieg en al die watten wolken in wonderlijk warrige vormen zie, vergeet ik mijn angst en laat ik me meevoeren in mijn fantasie. Hoe zou het zijn om op de wolken te dansen, verend op een bed van zacht pluis of zou dan de wolkenkoning boos worden. Daar in de verte zie ik zijn gezicht al tevoorschijn komen; groter en wilder wordt het, maar dan breekt de zon door de wolken en wordt alles vriendelijk en zachtroze verlicht.
In de wolken was ik letterlijk toen ik in het vliegtuig zat en al deze wolkenformaties voorbij zag komen, maar in de wolken was ik ook bij de afronding van het project 100% Molenwijk. Wat een fijne mensen en wat een mooie afronding hebben we gehad.
Op 13 mei waren er op allerlei plaatsen in de wijk bijzondere activiteiten te doen; er was een Marokkaanse theeceremonie, er werd muziek gemaakt en gedanst, er was eten en drinken, maar bovenal was iedereen gastvrij en spraken mensen met elkaar die elkaar anders niet zomaar aan zouden spreken. Er werd verbinding gelegd.
Een mooie roze wolk dreef die dag boven Molenwijk. En toen ik er deze week doorheen reed om de prachtige reisgids af te leveren bij de scholen, hing die wolk er nog steeds…
In elk geval wiegt mijn hoofd nog in de wolken.
Geef een reactie