Achter mij in het tunneltje hoor ik het kind in de bakfiets en de papa die aan het trappen is samen roepen. ‘Oehoe’ De weerkaatsing van het geluid is altijd leuk en een prikkel om lekker hard in een tunnel te roepen.
Dat deden wij als gezin ook toen na jaren van verbouwen eindelijk in Rotterdam de fietsers- en voetgangerstunnel onder de Maas door weer open was. We liepen daar op een stille middag met het gezin doorheen en riepen zinnen als: ‘wie doet er hier een da-ans’ en als antwoord kwam dan… ‘ha-ans’. Tot groot plezier en vermaak van ons allemaal. We bleven nieuwe zinnen verzinnen die op onze namen rijmden: Wie denk je dat er hier-is…Iris… Wat hadden we een plezier en dat kaatste ruimschoots terug! Lees verder →
Ont(b)eert
Eenzaam op de stoep aan de rand van de vuilcontainer ligt ie…onthoofd… of beter ontlijft, want het lijf is verdwenen en de kop ligt er nog. De kop van een teddybeer. EEN TEDDYBEER!!! Je gooit toch geen beer bij het afval? Een beer die een kind trouw heeft gediend, die geknuffeld is en die geknuffeld heeft…jazeker dat doen teddyberen. De warmte en liefde wordt zomaar op straat gegooid. Mijn hart brandt.Lees verder →
Winterse Wonder Wereld Wringt
Het winterse landschap is een bron van inspiratie. Mooie foto’s, grappige filmpjes en ander vertier worden lustig gedeeld op de sociale media. Ook mijn oog word geprikkeld door leuzen in de sneeuw, sneeuwpoppen in vormen en maten, bomen en struiken onder een witte laag en aan onze dakgoot een kunstwerk van ijspegels. IJspegels die er niet horen, want het water hoort gewoon door de regenpijp te lopen en er niet overheen te gaan. We hebben dus een probleem. Een bevroren probleem dat vooralsnog niet op te lossen is. Het levert wel een mooie beeld…Lees verder →
Toen ik mijn smartphone thuis liet liggen…
87 verhaalideeën voor meer zichtbaarheid ontving ik van Sigrid van Iersel. Ik volg haar al heel lang en heb waarschijnlijk deze ideeën al eens eerder ontvangen, want Sigrid deelt graag tips en ideeën met anderen. Toen opgeslagen en niet meer naar gekeken, nu opgeslagen en wel naar gekeken.
Bij een van de verhaalstarters werd mijn brein als vanzelf aangezet:
Toen ik mijn smartphone thuis liet liggen…
Door het oog van de kat…
Onze kat kijkt graag tv. Zodra er een natuurprogramma voorbij komt met leeuwen, tijgers of andere katachtigen heeft het scherm haar onverdeelde aandacht. Ze raakt er zelfs een beetje opgewonden van. Gisteren werden de beelden haar even teveel. Ze zonderde zich af waarop wij een andere zender opzetten. Na 5 minuten kwam ze terug. Mauwend voor het scherm bleef ze staan. Zodra we het natuurprogramma weer opzetten, sprong ze op de stoel en keek ze weer volledig gefocust naar haar soortgenoten.Lees verder →
- 1
- 2
- 3
- …
- 18
- Volgende »