Natuurlijk was het allemaal wat roestig geworden, zei hij zelf, na twee jaar corona-stilte. Wij hadden dus de primeur van het eerste optreden van Ronald Giphart NC (na corona). Een avond met het lezerspubliek in de bibliotheek van Delft. En ja, hier en daar was het een beetje roestig, maar de verhalen zitten in zijn hoofd en de ervaring spat er vanaf. Wat opvalt is de losse en soepele manier van praten. Een grap hier, een grol daar. Op vragen uit de zaal wordt met een anekdote gereageerd. Het optreden ademt ervaring.Lees verder →
Beloning achteraf
Vertellen mocht ik. Leuk! Op naar Haastrecht om in het kader van wereldverteldag op twee scholen te gaan vertellen. Ruim op tijd stapte ik de deur uit. Ik drukte op mijn autosleuteltje om de deuren te ontgrendelen, maar er gebeurde niets. Nog een keer en nog een keer omdat ik niet kon geloven dat de auto zijn werk niet zou doen. De auto had per slot een week eerder een nieuwe accu gekregen…Met het noodsleuteltje kon ik de deur toch openkrijgen. Tegen beter weten in drukte ik op de startknop. Niets! Ook hier kon ik het niet geloven. Ik drukte en drukte, maar helaas bleek ook dat een overbodige handeling. De auto was niet van plan van zijn plaats te komen. Wat nu? Stress in mijn hoofd, want ik zou de eerste vertelronde dus niet halen.Lees verder →
DOM
‘Iemand die vraagt is vijf minuten dom. Iemand die nooit vraagt, is dat levenslang.’ Dit staat op de lees-liever scheurkalender bedoeld voor in de klas om over lezen te praten en lezen te bevorderen.
Deze spreuk houd mij al geruime tijd bezig. Want wat is dom? Ben je dom als je iets niet weet of ben je dan onwetend? Dom heeft in mijn optiek een negatieve connotatie en daarin word ik bevestigd door de Van Dale:
dom (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord)
1 met weinig verstand
2 van weinig verstand getuigend: je van de(n) domme houden doen alsof je niets weetLees verder →
Zingen in het museum
December 2021, toen de musea nog open waren, liep ik door het kunstmuseum in Den Haag en genoot van de tentoonstelling van Paula Rego. De diversiteit, de expressie, de boodschap, was overweldigend en gaf mij de broodnodige zielenvoeding. Ook andere mensen waren zichtbaar en hoorbaar enthousiast.
Bij deze afbeelding (de griezelige spin zit gezellig naast Miss Muffett), een in een reeks van tekeningen passend bij kinderversjes, stond een mevrouw zachtjes te zingen.
Al eerder schreef ik over wat een schilderij kan doen, welke associaties en herinneringen een beeld kan oproepen. Deze tekeningen wakkeren kinderliedjes aan.Lees verder →
Lampionnetje
Twee jaar geleden kreeg ik van medeverteller Nico een stekkie van een lampionplantje. Ik groef een gat in ons voortuintje en zette het plantje erin. Eén lampionnetje zat eraan. In de winter bleef er niet veel over van het plantje. Een sprietje dat er meer dood dan levend uitzag. Daarna werd het nog bedolven onder de aarde en andere troep bij het plaatsen van mijn minibieb. Maar het bleek sterk, want in het voorjaar kwamen er twee sprieten omhoog en zelfs een heleboel lampionnen. Inmiddels sterven de lampionnen langzaam af en gaan de planten in winterrust. Ik heb er alle vertrouwen in dat de wortels diep verankerd zitten en komend voorjaar de planten weer in bloei komen.Lees verder →