DOM

‘Iemand die vraagt is vijf minuten dom. Iemand die nooit vraagt, is dat levenslang.’ Dit staat op de  lees-liever scheurkalender bedoeld voor in de klas om over lezen te praten en lezen te bevorderen.

Deze spreuk houd mij al geruime tijd bezig. Want wat is dom? Ben je dom als je iets niet weet of ben je dan onwetend? Dom heeft in mijn optiek een negatieve connotatie en daarin word ik bevestigd door de Van Dale:

dom (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord)
1 met weinig verstand
2 van weinig verstand getuigend: je van de(n) domme houden doen alsof je niets weet

Dom betekent dus dat je weinig verstand hebt. Dus als je iets vraagt omdat je nog geen kennis van iets hebt, is dat zeker niet dom, maar juist heel verstandig. Zoals het tweede deel van de spreuk dus wel klopt, want van kennis heb je je hele leven profijt.

Als deze spreuk prikkelend bedoeld is heeft het zeker effect. Ik hoop dat meesters en juffen die met kinderen over deze spreuk praten uitleggen dat iets niet weten niet dom is. Vragen is goed, kennis vergaren is fijn, dus wellicht een variant met een  positievere insteek…

Iemand die vraagt wordt wijzer, daar heb je een leven lang profijt van.