Twee jaar geleden kreeg ik van medeverteller Nico een stekkie van een lampionplantje. Ik groef een gat in ons voortuintje en zette het plantje erin. Eén lampionnetje zat eraan. In de winter bleef er niet veel over van het plantje. Een sprietje dat er meer dood dan levend uitzag. Daarna werd het nog bedolven onder de aarde en andere troep bij het plaatsen van mijn minibieb. Maar het bleek sterk, want in het voorjaar kwamen er twee sprieten omhoog en zelfs een heleboel lampionnen. Inmiddels sterven de lampionnen langzaam af en gaan de planten in winterrust. Ik heb er alle vertrouwen in dat de wortels diep verankerd zitten en komend voorjaar de planten weer in bloei komen.Lees verder →
Achter het hek
Ze zei me dat ze de auto niet op de parkeerplaats van de AH had gezet, omdat die nu om acht uur dichtging en ze niet zeker wist of ze na de training dan de parkeerplaats nog af kon. ‘Slim’ dacht ik en vergat dat mijn auto ook op die parkeerplaats stond. Na afloop van de training liep ik zoals gewoonlijk naar de uitgang van de AH waar ik overdag altijd doorheen kan. Helaas was en een groot ijzeren hek neergelaten.
‘O NEE’ dacht ik. Wat te doen als ik het terrein niet meer af kom? Met angst en beven liep ik naar de andere in- en uitgang van het parkeerterrein. Het eerste waar mijn oog op viel was een hek…O NEE dacht ik nog harder. WAT NU? Na een aantal passen zag ik dat de ingang geblokkeerd was, maar de uitgang gelukkig niet. Ik haastte me naar mijn auto en reed zo snel als ik kon de parkeerplaats af. Het zou mij niet gebeuren dat vlak voor mijn neus het hek neergelaten zou worden.Lees verder →
Bomende bomen
De stam laat het leven zien. Kleurschakeringen in de bast, mos en regen. Takken steken stakerig omhoog. De boom boven de grond. Onder de grond is er een weefsel van wortels die kleiner en kleiner worden tot in de haarvaten van de aarde. Wortelstelsels die ook onderling weer verbonden zijn en met elkaar communiceren. Wortelstelsels die onthouden en informatie delen.Lees verder →