Ze zit achterin de klas en kijkt een beetje beteuterd voor zich uit bij de opdracht die ik geef. Als ik langsloop zie ik dat ze niet zoveel heeft opgeschreven en wat ze wel heeft opgeschreven is niet te ontcijferen. Samen met haar vul ik wat woorden van het zintuigenblad in. Als ik de juf ernaar vraag: “ach ja, zij moet eigenlijk naar het speciaal onderwijs, besteed er maar geen aandacht aan”.
Zo’n antwoord doet mij zeer. Ik heb zo te doen met het meisje, maar ik heb geen tijd om naast haar te zitten en haar één op één met de opdracht te helpen.
De juf daarentegen zou nu wel naast haar kunnen gaan zitten om haar te helpen; het is ook de bedoeling dat de leerkrachten participeren in de lessen die ik kom geven, maar deze juf heeft andere plannen en gaat schriften nakijken. Tijd voor mijn les is er eigenlijk ook niet want bij binnenkomst wordt me al te verstaan gegeven dat ik echt maximaal een uur heb en liever in minder tijd als dat enigszins kan!
Hoe gemotiveerd wil je het hebben?Lees verder →
De spelende mens
De boom verandert langzaam van kleur; zo langzaam dat je het haast niet ziet, maar toch weer snel genoeg om de verandering te zien. Van blauw naar turquoise naar donker groen met een zweem rood, naar rood en paars en dan weer langzaam blauwer wordend. Het is een eindeloos kleurenspel dat blijft fascineren. Het werkt hypnotiserend.Lees verder →
Hapje adem, punt, komma, hartslag.
Creatief denken is de basis voor de toekomst. En dus is creatief denken een onderwerp dat op de agenda staat. Vooral ook binnen het onderwijs. Want de kinderen van nu zijn onze toekomst en zij zullen de toekomst moeten vormen en vormgeven. Zij zullen met de veranderingen in de wereld om moeten gaan en erin kunnen functioneren. Daarom is het zo belangrijk dat kinderen creatief leren denken en handelen.Lees verder →