een eigen verhaal
Soms kan een beeld een luikje in je hoofd openmaken, zonder dat dat beeld expliciet bij dat luikje hoort.
Mij overkwam dat bij dit kunstwerk van David Bade. Het beeld opende het luikje naar een verhaal van de aardmannetjes. Als je het kunstwerk goed bekijkt zijn het geen aardmannetjes, maar toch triggerde de dansende figuren iets in mijn herinnering.
Hoe het verhaal precies ging wist ik op dat moment niet meer, maar het internet hielp mij en zo kwam het verhaal toch naar boven.Lees verder →
Tijdens het sporten of wandelen luister ik vaak naar een podcast. Een van de podcasts die ik volg is over spreken gesproken. Er worden mensen geïnterviewd die iets te melden hebben over communicatie in de breedste zin van het woord. Ik luisterde een naar een interview met Mieke Bouma. Mieke is storycoach en sprak over Joseph Cambell en zijn boek en theorie de reis van de held. In de reis van de held gaat het over een cyclisch proces dat doorlopen wordt in verhalen en in onze levens.
Elke gebeurtenis kan onderzocht worden aan de hand van dit model. Wat ging er goed, waar liep je tegenaan? Hoe heb je het opgelost en ben je tevreden over die oplossing?Lees verder →
Foto’s maken herinneringen los, althans de juiste foto’s. Foto’s van landschappen, bloemen, huizen of andere zaken zonder mensen erop kunnen mooi zijn en esthetisch verantwoord zijn en je zelfs raken in hun schoonheid, maar de herinneringen komen los als er mensen op te zien zijn. Foto’s van vreemde mensen doen soms herinneren aan…waardoor er vanzelf een verhaal komt over tante, buurvrouw, vriend of vriendin van vroeger. De echte herinneringen komen los bij eigen foto’s van vroeger waar mensen op te zien zijn. Die foto’s kunnen een bron van verhalen zijn.
Verhalen om te herinneringen vast te houden. Verhalen om door te geven; zo deden we dat vroeger of weet je nog van toen…Verhalen zijn belangrijk om te weten waar je wortels liggen en om te zien waar je betrokkenheid vandaan komt.Lees verder →