een eigen verhaal
Terug in de tijd reizen lijkt een onmogelijkheid, maar ik heb het echt meegemaakt. Via een beeldbelverbinding met mijn Vertelkring reageerde een van de mensen op vragen die vijf minuten geleden gesteld waren en terwijl iemand midden in een verhaal zat, ging de telefoon en voerde ze het gesprek dat vijf minuten geleden gehouden was. Hoe raar was dat! We hadden te maken met een staaltje van een enorm trage internetverbinding die ons in de tijd terug liet gaan.Lees verder →
Soms kan een beeld een luikje in je hoofd openmaken, zonder dat dat beeld expliciet bij dat luikje hoort.
Mij overkwam dat bij dit kunstwerk van David Bade. Het beeld opende het luikje naar een verhaal van de aardmannetjes. Als je het kunstwerk goed bekijkt zijn het geen aardmannetjes, maar toch triggerde de dansende figuren iets in mijn herinnering.
Hoe het verhaal precies ging wist ik op dat moment niet meer, maar het internet hielp mij en zo kwam het verhaal toch naar boven.Lees verder →
Foto’s maken herinneringen los, althans de juiste foto’s. Foto’s van landschappen, bloemen, huizen of andere zaken zonder mensen erop kunnen mooi zijn en esthetisch verantwoord zijn en je zelfs raken in hun schoonheid, maar de herinneringen komen los als er mensen op te zien zijn. Foto’s van vreemde mensen doen soms herinneren aan…waardoor er vanzelf een verhaal komt over tante, buurvrouw, vriend of vriendin van vroeger. De echte herinneringen komen los bij eigen foto’s van vroeger waar mensen op te zien zijn. Die foto’s kunnen een bron van verhalen zijn.
Verhalen om te herinneringen vast te houden. Verhalen om door te geven; zo deden we dat vroeger of weet je nog van toen…Verhalen zijn belangrijk om te weten waar je wortels liggen en om te zien waar je betrokkenheid vandaan komt.Lees verder →