Als je hier wilde wonen moest je bij de Freule langs om een contract te tekenen. De Freule zat op de hoek van de Wiekstraat. Als je geen werk had kwam je de wijk niet in. De Freule ging daarover. In de jaren 50 werd deze wijk ook wel de koperen knopen wijk genoemd. De wijk was gebouwd voor de lagere ambtenaren, vandaar de koperen knopen. Lees verder →
Rapunzel in Molenwijk
Ze is stevig, ongeveer 1 meter 80. Haar halflange, dunne steile haar wordt door een haarband achterover gehouden. In haar handen heeft een fles schoonmaakmiddel, een paar dweilen en een zwabber. “Kom maar verder” reageert ze als ze de deur voor ons opendoet. “Roos! Wat kan ik voor jullie doen.”
Sylvia en ik zijn op ontdekkingstocht door Molenwijk. Samen met de bewoners gaan we een reisgids van de wijk maken en nu onderzoeken we eerst zelf, als toeristen, de wijk. We willen dus van alles weten en Roos weet veel!
Na een uur informatie van Roos vragen wij ‘wat zou jij in Molenwijk aan toeristen willen laten zien of je tante uit Australië of je neef uit Marokko. Waar ben je trots op?’Lees verder →
Wim is weg
Hij was te vroeg uit de trein gestapt. Wij stonden met de auto bij station Delft en mijn 93 jarige vader (Wim) stond op Delft Zuid. Ik bood aan om naar Delft- Zuid te rijden en hem daar op te pikken.
In allerijl gingen we op weg, maar in de hectiek waren we verkeerd gereden. Op een kruispunt waar ik 180 graden aan het draaien was, riep mijn man plotseling ‘daar loopt je vader’. Inderdaad liep daar mijn vader over het drukke kruispunt. Ik gooide de auto aan de kant van de weg, mijn man sprong eruit en leidde mijn vader naar de auto.Lees verder →