Vliegen is niet mijn favoriete bezigheid, maar als ik boven de wolken vlieg en al die watten wolken in wonderlijk warrige vormen zie, vergeet ik mijn angst en laat ik me meevoeren in mijn fantasie. Hoe zou het zijn om op de wolken te dansen, verend op een bed van zacht pluis of zou dan de wolkenkoning boos worden. Daar in de verte zie ik zijn gezicht al tevoorschijn komen; groter en wilder wordt het, maar dan breekt de zon door de wolken en wordt alles vriendelijk en zachtroze verlicht.Lees verder →
Rapunzel in Molenwijk
Ze is stevig, ongeveer 1 meter 80. Haar halflange, dunne steile haar wordt door een haarband achterover gehouden. In haar handen heeft een fles schoonmaakmiddel, een paar dweilen en een zwabber. “Kom maar verder” reageert ze als ze de deur voor ons opendoet. “Roos! Wat kan ik voor jullie doen.”
Sylvia en ik zijn op ontdekkingstocht door Molenwijk. Samen met de bewoners gaan we een reisgids van de wijk maken en nu onderzoeken we eerst zelf, als toeristen, de wijk. We willen dus van alles weten en Roos weet veel!
Na een uur informatie van Roos vragen wij ‘wat zou jij in Molenwijk aan toeristen willen laten zien of je tante uit Australië of je neef uit Marokko. Waar ben je trots op?’Lees verder →
Wim is weg
Hij was te vroeg uit de trein gestapt. Wij stonden met de auto bij station Delft en mijn 93 jarige vader (Wim) stond op Delft Zuid. Ik bood aan om naar Delft- Zuid te rijden en hem daar op te pikken.
In allerijl gingen we op weg, maar in de hectiek waren we verkeerd gereden. Op een kruispunt waar ik 180 graden aan het draaien was, riep mijn man plotseling ‘daar loopt je vader’. Inderdaad liep daar mijn vader over het drukke kruispunt. Ik gooide de auto aan de kant van de weg, mijn man sprong eruit en leidde mijn vader naar de auto.Lees verder →