Ze zei me dat ze de auto niet op de parkeerplaats van de AH had gezet, omdat die nu om acht uur dichtging en ze niet zeker wist of ze na de training dan de parkeerplaats nog af kon. ‘Slim’ dacht ik en vergat dat mijn auto ook op die parkeerplaats stond. Na afloop van de training liep ik zoals gewoonlijk naar de uitgang van de AH waar ik overdag altijd doorheen kan. Helaas was en een groot ijzeren hek neergelaten.
‘O NEE’ dacht ik. Wat te doen als ik het terrein niet meer af kom? Met angst en beven liep ik naar de andere in- en uitgang van het parkeerterrein. Het eerste waar mijn oog op viel was een hek…O NEE dacht ik nog harder. WAT NU? Na een aantal passen zag ik dat de ingang geblokkeerd was, maar de uitgang gelukkig niet. Ik haastte me naar mijn auto en reed zo snel als ik kon de parkeerplaats af. Het zou mij niet gebeuren dat vlak voor mijn neus het hek neergelaten zou worden.Lees verder →
Tijdreizen
Terug in de tijd reizen lijkt een onmogelijkheid, maar ik heb het echt meegemaakt. Via een beeldbelverbinding met mijn Vertelkring reageerde een van de mensen op vragen die vijf minuten geleden gesteld waren en terwijl iemand midden in een verhaal zat, ging de telefoon en voerde ze het gesprek dat vijf minuten geleden gehouden was. Hoe raar was dat! We hadden te maken met een staaltje van een enorm trage internetverbinding die ons in de tijd terug liet gaan.Lees verder →
Alle dagen van de week
Soms kan een beeld een luikje in je hoofd openmaken, zonder dat dat beeld expliciet bij dat luikje hoort.
Mij overkwam dat bij dit kunstwerk van David Bade. Het beeld opende het luikje naar een verhaal van de aardmannetjes. Als je het kunstwerk goed bekijkt zijn het geen aardmannetjes, maar toch triggerde de dansende figuren iets in mijn herinnering.
Hoe het verhaal precies ging wist ik op dat moment niet meer, maar het internet hielp mij en zo kwam het verhaal toch naar boven.Lees verder →