een eigen verhaal
Soms kan een beeld een luikje in je hoofd openmaken, zonder dat dat beeld expliciet bij dat luikje hoort.
Mij overkwam dat bij dit kunstwerk van David Bade. Het beeld opende het luikje naar een verhaal van de aardmannetjes. Als je het kunstwerk goed bekijkt zijn het geen aardmannetjes, maar toch triggerde de dansende figuren iets in mijn herinnering.
Hoe het verhaal precies ging wist ik op dat moment niet meer, maar het internet hielp mij en zo kwam het verhaal toch naar boven.Lees verder →
Nieuwsgierig zijn is een heel menselijke en gezonde eigenschap. Noodzakelijk voor het doen van ontdekkingen. Ontwikkelingen op het gebied van wetenschap, taal en techniek vinden alleen plaats dankzij een grote doses nieuwsgierigheid van de onderzoekers.
Kunstenaars zijn ook onderzoekers en spelen vaak met deze nieuwsgierigheid en prikkelen de kijker om iets te doen. In museum Bonnefanten zag ik een expositie van Antoine Berghs. Naast allerlei grote panelen is er in de zaal ook een blauwe deur met een sleutelgat. De deur roept en het sleutelgat trekt. Ik kan niet anders dan mijn oog tegen het sleutelgat leggen om te kijken. En wat zie ik?Lees verder →
Hij was grijs met dik zwart beslag erop en een grote sluiting.
De hutkoffer, zo vertelde mijn moeder, werd gebruikt voor vakanties. Kleding, huisraad en andere zaken werden in deze hutkoffer verzameld en vooruitgestuurd naar het vakantieadres in Oostvoorne. Daarna reisde mijn moeder met haar ouders en zus de hutkoffer achterna om een paar weken in de zon met zand en water te spelen.
In mijn jeugd stond deze grijze hutkoffer op mijn kamer, gevuld met oude jurken, schoenen, tassen en kleden. Gehuld in de ene jurk was ik een prinses, in een andere jurk een chique dame of met het schort aan gewoon moeder. Met de kleding aan kwamen de verhalen vanzelf. Urenlang speelde ik die uit.Lees verder →